Το διακύβευμα στην παιδεία

Το μπλογκ Δημοκρατικά Σχολεία υποστηρίζει θέματα που μας αφορούν άμεσα ,όπως η πρόσφατη περιπέτεια της μητέρας που απειλήθηκε με απώλεια επιμέλειας απο το ελληνικό κράτος. Με αφορμή αυτήν την μοναδική στα χρονικά της παιδείας, υπόθεση και πράξη πολιτικής ανυπακοής, προτείνουμε να συντονιστούμε ώστε να προχωρήσουμε, στην ίδρυση ενός σωματείου με σκοπό την υπεράσπιση της χειραφετικής παιδαγωγικήςκαι εκπαίδευσης.

Το ζήτημα της υπόθεσης με την καταγγελία για κατ'οικον εκπαιδευση είναι ακόμα ανοιχτό και σε εκκρεμότητα καθώς δεν παραπέμφθηκε ποτέ σε δικάσιμο, αλλά η μητέρα εκβιάστηκε με πρωτοφανή αντιδημοκρατικό τρόπο μέσω της αρμόδιας εισαγγελίας ανηλίκων και παραμένει αιτία ομηρίας της ίδιας της μητέρας και της κόρης της. Και θα πρέπει να λυθεί νομοθετικά αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες για λειτουργία μελλοντικά ενός ελευθεριακού και αυτοδιαχειριζόμενου σχολείου της κοινότητας. Το σημαντικότατο λοιπόν αυτό θέμα παρουσιάστηκε ελλιπέστατα, στρεβλά και μονομερως από τα μέσα μαζικής “ενημέρωσης” καθώς επικεντρώθηκαν στην είδηση της απώλειας επιμέλειας του παιδιού λογω της προσωπικης θέσης μιας ανυποχώρητης μητέρας που αρνείται να στείλει το παιδί της στο σχολείο όπως κάνουν ολοι. Δλδ έθεσαν το ζήτημα καθαρά σε μια προσωπική στάση ζωής αποκομμένο από την κοινωνική παράμετρο και τους συσχετισμούς με το δικαίωμα στη επιλογή του είδους και του τρόπου εκπαίδευσης και του προτάγματος της αυτεξουσιότητας. Ο λόγος που το πετισιον δεν συγκέντρωσε μεγάλο αριθμό υπογραφών είναι γιατί κατά τη γνώμη μας δεν παρουσιάστηκε στο ευρύ κοινό η πολυπλοκότητα του ζητήματος της χειραφετικης εκπαίδευσης (με οτι αυτή συνεπάγεται) παρά μόνο η φαινομενική του υπόσταση (μέσω της συγκεκριμενης υπόθεσης) και η απαίτηση της επιλεκτικής παράκαμψης του νόμου.

Για το θεμα του homeschooling προβληθηκε σχετικο ρεπορταζ στην τηλεοραση. Η θέση μας είναι οτι ειναι μονομερης και αποσπασματική η αποψη του, καθως δεν θιγει και δεν φωτιζει την κοινωνικη συνιστωσα με την εννοια που την εχουμε θεσει σε παρελθούσες αναρτήσεις μας, δλδ οτι δεν αποτελει αυτοσκοπο η κατ'οικον εκπαιδευση αλλα μια αναγκαστικη επιλογη λογω της δυσκαμψιας του ελληνικου εκπαιδευτικου συστηματος να επιτρεψει την υπαρξη και λειτουργια αυτοδιαχεριζομενων κοινοτικων σχολειων εναλλακτικων μορφων εκπαιδευσης.

Φυσικα και δεν ειναι δυνατον στο ελαχιστο χρονικο πλαισιο του ρεπορταζ να προβληθουν ικανοποιητικα ολες οι παραμετροι ενος πολυ συνθετου ζητηματος. Πιστεύουμε οτι το θεμα ειναι πολυ σοβαρο με πολλαπλες επιπτωσεις σε καθε πτυχη του προσωπικου και κοινωνικου μας βιου, για να παρουσιαστει σε ενα κλιπακι στο κεντρικο δελτιο τηλεοτπικού καναλιου. Απαιτειται πολυ πιο ολοκληρωμενη προσεγγιση (πχ συζητηση στο στουντιο εφ'όλης της υλης με παρουσια υπουργου παιδειας ,συνηγορου του παιδιου, παιδαγωγων και γονεων και παιδιων, με αφορμη προβολη ταινιας οπως η Απαγορευμενη Εκπαιδευση) διοτι το ζητημα αυτο ειναι απλως μια πολυ καλη αφορμη για να πιασουμε την ουσια που δεν ειναι αλλη απο την συζητηση για τον τροπο που εχουμε επιλεξει να διαγουμε το βιο μας ως μερος μιας πολυτροπικής κοινωνικής διαστασης που ευνοει μονο τον διαρκη ανταγωνισμο και την χωριστικοτητα.

Δεν καταθετουμε απολυτη αποψη, αλλα διατηρούμε τις αμφιβολιες μας για την παρουσιαση τετοιων θεματων απο τα γνωστα μας "ψυχαγωγικα" καναλια...Θα ηταν ενδιαφερον να βλεπαμε πως θα αντιδρουσαν αν απο την παρουσιαση του θεματος θιγονταν εμμεσα. Γιατι το ζητημα της ποιοτητας και της φύσης της παιδειας σε μια κοινωνια , ειναι αναποφευκτα συνδεδεμενο και με την ποιοτητα των μεσων ενημερωσης και της συναινεσης που αυτα κατασκευαζουν (Τσομσκυ)

Το διακύβευμα λοιπόν δεν είναι το δικαίωμα στην κατ'οίκον εκπαίδευση αλλά η χειραφετική διάσταση της παιδείας. Στην πράξη αυτό συνδέεται με τα εξής:

Αμεση σύσταση πανελλαδικού σωματείου που θα μπορούσε ονομάζεται πχ “Κίνημα (γονέων , νέων παιδιών και παιδαγωγών) για τη χειραφετικη παιδαγωγική και εκπαίδευση “και το οποίο θα έχει το ρόλο να αποτελέσει σημείο αναφοράς, ενημερωσης και συσπείρωσης όλων μας αλλά και νομικό πρόσωπο που θα μας εκπροσωπεί στον αναπόφευκτο και αναγκαίο και επιτακτικό διάλογο με την επίσημη πολιτεία. Ίσως να ακούγεται λίγο οξύμωρο, αλλά πιστεύουμε ότι και με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρουμε να κατοχυρώσουμε τα αυτονόητα δικαιώματα μας για την αυτοθεσμισή μας ως πολίτες, με τις ιδιοτητες του γονεα και του παιδαγωγου.

Oραματιζομαστε δημιουργία φορέων ανοιχτής συνεργατικής μαθησης που θα επαναπροσδιορίζουν την έννοια της εκπαίδευσης και θα αποδώσουν στη λέξη “σχολείο” την πραγματική της έννοια, μέσα σε ένα κοινοτικό πλαίσιο συνεργασίας και λειτουργίας υπό τη μορφή μιας διευρυμένης οικογένειας που αλληλοϋποστηρίζεται και συμπορεύεται δημιουργικά. Η ανάγκη του παιδιού υπαγορεύει όλες αυτές τις σκέψεις μας.Απο το παιδί ξεκίνησε άλλωστε το ερευνητικό μας ταξίδι στα πεδία της μάθησης και σε αυτό θα επιθυμούσαμε ιδανικά να καταλήξει το όποιο έργο συνδημιουργήσουμε , για να εξελιχτεί μελλοντικά στο είδος του σχολείου που οραματιζόμαστε ως αφετηρία μιας παιδείας που θα συμβάλλει στη δημιουργία μιας ανεκτικότερης και συνειδητοποιημένης ανθρώπινης ύπαρξης και εν τέλει σε μια εξελιγμένη ανθρώπινη κοινωνία σε όλα τα επίπεδα.
Το οραμά μας αντικατοπτρίζεται στην εικόνα μιας συνεργατικής ανοιχτής και δημοκρατικής δομής ανοιχτής εν-παιδευσης με αλληλοσεβασμό στις ανάγκες όλων μας, όπου τα παιδιά θα λογαριάζονται ως ισότιμα μέλη και θα απολαμβάνουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από την δική τους αυτενέργεια και συνειδητοποίηση της θέσης τους ως μέλη της μικρής μας κοινότητας αυτόνομης μάθησης και της ευρύτερης κοινωνίας. Ενα εγχείρημα αυτής της φύσης και φιλοσοφίας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη στην Αθήνα, ενώ πανελλαδικά υπάρχουν δεκάδες παρόμοια εγχειρήματα ήδη σε λειτουργία ή υπό σύσταση.

Οποιοσδήποτε γονέας ή παιδαγωγός επιθυμεί να συμμετέχει στη σύσταση ενός πανελλαδικού σωματείου όπως αναφέρθηκε παραπάνω, μπορεί να στείλει ένα αιτημα στο closer91@yahoo.gr με θεμα: Σωματείο